آپارتمان یا ویلا؟ / 10 نکته دربارۀ اخلاقی ندانستن ساخت وساز به شیوۀ فعلی
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۲۹۷۸۶
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- «ساخت آپارتمان از نظر اخلاقی صحیح نیست. دولت باید برای مردم خانههای ویلایی بسازد. به لحاظ اخلاقی از این نظر صحیح نیست که امکان ارتباطات همسایگان را فراهم نمیکند و بچهها در آن محبوس میشوند.»
این سخن از آیتالله شیخ جعفر سبحانی است که در طفولیت و نوجوانی ایشان را با کتاب «فروغ ابدیت» میشناختیم و اکنون در عداد مراجع تقلید، تعریف میشوند و به اعتبار اخیر قاعدتا یک رسانه نباید دربارۀ گفته ایشان نکاتی را بیاورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اول این که نظر فقهی ندادهاند و گفتهاند از حیث اخلاقی. ثانیا اصل گفته ایشان کاملا درست است چرا که خانه واقعی همان تعریف کلاسیک ماست نه آپارتمانهایی که از دهه 50 خورشیدی رایج شد و غالبا به لانه بیشتر میمانند و ده ه به دهه شدت بیشتری گرفت به گونه ای که اکنون خانه به مفهوم سنتی یا در بافت فرسوده یافت میشود یا مناطق بسیار مرفه و دار قالب خانه باغ یا ویلاهای شهرک غرب یا در سریال های تلویزیونی که هم حوض دارند با هندوانه و هم تخت چوبی کنار حیاط. ( خود واژه آپارتمان هم نشان میدهد پیشینهای در فرهنگ ما ندارد).
سوم این که قصد نقد نظر ایشان را ندارم. بلکه تنها بهانهای است برای طرح 10 نکته:
1. هر چند خانه بر آپارتمان ارجح است و نویسنده این سطور هر از گاهی صدها کیلومتر از تهران دور میشود تا در کلبهای دو سه روزی احساس زیست در خانه به معنی فیزیکی را تجربه کند تردیدی نیست. اما مهمتر از جسم خانه، روح خانه است. بهترین و ویلاییترین خانه هم در غیاب صمیمیت خانواده دلچسب نیست. درست است که فرم بر محتوا اثر میگذارد اما خانه با ساکنان و باشندگان آن هویت می یابد و توجه به انسان ها اهمیت بیشتری دارد. بکذارید بگویم: خانه یعنی مادر!
مردی که تشکیل خانواده داده و همسر و فرزند دارد هم وقتی پا به خانه مادر میگذارد چه بسا بیشتر به یاد خانه میافتد تا خانه خود! شاید به خاطر خاطرات کودکی باشد یا آغوش گشوده مادر و البته همسر او برای فرزندان همین نقش را ایفا می کند. پس روح خانه مهم تر از فرم و شکل آن است.
2.در فروردین 1358 انجمن اسلامی مهندسین از استاد مطهری دعوت کرد به سیاق قبل از انقلاب در مسجد الجواد سخنرانی کند و او هم حاضر شد. به روایت یکی از بستگان ناطق اول مراسم دکتر عباس شیبانی بود که به اقتضای حرفه و تخصص حاضران یادآور شد در جمهوری اسلامی باید بلندمرتبه سازی متوقف شود چرا که شیطان در طبقات بالا سکونت دارد و ساختمانهای آمریکا را مثال زد.
راوی که در پایان برنامه شهید مطهری را به منزل رساند به طعنه به مرحوم شیبانی یادآور شد شاهی که سرنگون کردیم در برج زندگی نمی کرد و کاخ سفید در واقع یک خانه بزرگ ویلایی است و رییس جمهوری آمریکا هم در آن مستقر است. همین طور کنگره و سنا و موارد دیگر. به هر رو غرض این است که این تفکر از ابتدای انقلاب وجود داشته و بامزه این که 6 ماه بعد همان دکتر شیبانی وزیر کشاورزی شد. جدای این که یک پزشک با سال ها سابقه زندان و بی کمترین دانش و علاقه به کشاورزی وزیر کشاورزی شده بود از این حیث جالب بود که ساختمان وزارت کشاورزی در بلوار کشاورز (که با درایت دولت احمدینژاد دیگر در اختیار وزارت کشاورزی نیست) یکی از بلند مرتبهترین ساختمان ها بود و هنوز هم هست.
3.همین دو روز قبل بود که آقای رییسی رسما شعار ساخت یک میلیون مسکن در سال را پس گرفت و مسؤولیت اجرای وعده خود در سال 1400 را متوجه دولت قبل دانست که از 92 تا 1400 بر سر کار بود و در حالی گفت آنها باید می ساختند و نساختند که معاون کنونی آقای رییسی (محمد اسلامی) در دولت روحانی وزیر راه وشهرسازی بوده و گفته بود مسکن مهر در این دولت کامل شده است. وقتی رییس جمهوری که شعار 4 میلیون خانه در 4 سال داده بود از ساخت آپارتمان 50 متری هم اظهار عجر می کند به طریق اولی ویلایی هم نمیتواند بسازد.
4. قرنهای متمادی مردم در این سرزمین گسترده خانه ساختهاند بی کمک دولت و حکومت و تنها در این اواخر بانک مسکن به یاری آمده است. بنا بر این به جای توقع از دولت برای خانهسازی می توان متوقع بود مثل دهه 60 به تعاونی های مسکن زمین بدهد، سروسامانی به اقتصاد بدهد، حجم تعهدات خود را کم کند، تسهیلات اعطا کند، فناوریهای پیشرفته ساخت مسکن وارد کند و مانند این. اگر درآمد مردم کافی باشد و برای هر ایرانی حق یک خانه در شهر یا روستایی که در آن مثلا سی سال اقامت داشته قایل باشند آن گاه نیاز نیست مستقیما از دولت بخواهیم بسازد تا منابع بانکی را صرف آن کند و با خلق پول تورم را سه رقم برسانند. همین حالا هم زیر تورم داریم له می شویم.
حداقل می توانند خانه های استیجاری بسازند و واگذار کنند. منتها حجم پرسنل دولت و شهرداری ها آن قدر زیاد شده که هر چه اعتبار می گیرند عملا صرف حقوق و مزایا می شود. در واقع هیچ کاری دیگر از این سیستم ناکارآمد برنمیآید و مردم کار می کنند تا حقوق و مزایای دولتی ها را تامین کنند!
5. در یک زمین 400 متری و در یک خانه دو طبقه گاه تنها دو نفر زندگی میکردند. چون فرزندان ازدواج کرده یا از شهر و دیار رفته بودند. حالا در آن زمین چهار صدمتری 10 واحد خانه میسازند که اگر هریک 3 تا 4 نفر را در خود جای دهد مجموعا سر به 35 نفر میزند. درست است که از حیث مصرف آب و ترافیک مشکل زاست اما اختصاص 400 متر برای دو نفر اخلاقیتر است یا برای 35 نفر؟
6. در گذشته اگر ساختمان بلندمرتبه ساخته نمیشد تنها به خاطر علاقه به خانههای ویلایی و شخصی نبود. به این سبب بود که فناوری آن هم نبود. ورود جرثقیل ها و آسانسورهمانا وامکان بلند مرتبه سازی و چند اشکوب همان. وگرنه میل به ساخت در طبقات بوده کما این که ناصرالدین شاه از تماشای شهر از بالای شمسالعماره به وجد می آمده و در سفرنامه خود به فرنگ ودر ساحل بندر انزلی از ساختمان چهار طبقه با عنوان برج یاد میکند.
7. دعوت به توقف ساخت آپارتمان و خانه ویلاییسازی با تشویق به افزایش جمعیت که نزد مراجع با هدف تکثیر جمعیت شیعیان هم هست سازگار نیست. با توجه به روند کاهشی جمعیت البته بعید نیست 20 سال دیگر دوباره آپارتمانها به خانه تبدیل شوند!
8. دلیل اصلی ساخت آپارتمان و اصطلاحا کوبیدن خانههای کلنگی که شهرها را زشت و هویت معماری را از بین برده سودآوری است. هم برای سازنده میصرفد و هم شهرداریها. اصل درآمد شهرداری از همین است وگرنه با عوارض که نمیتوان این سازمان عریض و طویل را اداره کرد. اگر بنا بر توقف باشد باید تراکم فروشی متوقف شود. با توصیه به شهروندان و دولت شدنی نیست. کمی هم دیر شده کافی است نگاهی به منطقه 22 بیندازیم که چگونه برج ها در آن سبز شد. پیش از انقلاب ساخت برج در شهرک غرب با چه فضای سبزی و با حساب و کتاب بود ( مجموعه های خیام و سعدی و نظامی و سعدی بهترین نمونه اند) اما در دو دهه اخیر در منطقه 22 برج پشت برج بالا رفت. قیمت های لولیه حتی کمتر از دو میلیون بود و ناگهان انفجار قیمتی رخ داد.
دلیل اصلی ساخت آپارتمان و اصطلاحا کوبیدن خانههای کلنگی که شهرها را زشت و هویت معماری را از بین برده سودآوری است. هم برای سازنده میصرفد و هم شهرداریها. اصل درآمد شهرداری از همین است وگرنه با عوارض که نمیتوان این سازمان عریض و طویل را اداره کرد. اگر بنا بر توقف باشد باید تراکم فروشی متوقف شود. با توصیه به شهروندان و دولت شدنی نیست.
9. حال که از ساخت آپارتمان گریزی نیست حداقل در چارچوب شهرکها و با در نظر گرفتن فضای سبز باشد نه این که شهر عمودی گسترش یابد و بچههای به تعبیر جناب سبحانی محبوس در این قفسها مجال بازی نداشته باشند.
10. مادام که زمین منبع درآمد است و معادل سیسال حقوق را با ساخت وساز بتوان به دست آورد و تعارض منافع وجود دارد توصیه های اخلاقی راه به جایی نمی برد. آدمی در پی منفعت است و اصل اقتصاد هم بر کسب سود استوار است و به همین خاطر میگوییم اقتصاد اسلامی نداریم ولی اگر اراده دولت و شهرداری ها بر توقف این روند مخرب باشد میتوانند. منتها کی از این پول صرف نظر میکند؟ شهردار انقلابی پایتخت هم وجهه همت خود را صرف شعارهای تبلیغاتی و ایدیولوژیک کرده تا این وجه.
با همه این اوصاف حدس این که مخاطب مستاجر این نوشته که از تامین مبلغ اضافی درمانده و در به در به دنبال دو تا اتاق در این شهر در اندر دشت است خطاب به خود و نه هیچ کس دیگر بگوید: یکی میمرد از درد بینوایی...
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آیت الله سبحانی: ساخت آپارتمان از نظر اخلاقی صحیح نیست / دولت باید برای مردم خانه های ویلایی بسازدمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: جعفر سبحانی آپارتمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۲۹۷۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کابوس تورم در تعقیب متقاضیان طرح نهضت ملی
فرارو- هزینه ساخت واحدهای مسکن ملی، از زمان به زمین خوردن کلنگ اولین واحد تا حالا تقریبا ۲.۵ برابر شده است.
به گزارش فرارو؛ طرح نهضت ملی مسکن سه سال پیش وارد ادبیات اقتصادی و اجتماعی کشور شد. قرار بر این بود که دولت سیزدهم ظرف چهار سال، چهار میلیون مسکن بسازد. همزمان با تردیدها درباره توانایی دولت در عمل به این وعده بزرگ، نگرانیهایی درباره آورده متقاضیان به وجود آمد. سه سال از طرح وعده ساخت چهار میلیون مسکن گذشته و متقاضیان فعلا متوجه شدهاند هزینه ساخت مسکن ملی از حدود چهار تا شش میلیون به ۱۰ میلیون تومان رسیده است.
هزینه ساخت مسکن ملی؛ روایت اولتعدادی از پروژههای طرح نهضت ملی مسکن، پیشرفت چشمگیری دارند و دولت مدعی است تعدادی دیگر را با سرعت جلو میبرد. برای افزایش سرعت بیشتر از بقیه طرحها کمک گرفتهاند و تقریبا هر ساختمان نیمهکارهای را به آمار طرح نهضت ملی مسکن اضافه کردهاند. زمان عامل دیگری است که به ضرر متقاضیان پیش میرود. وقتی برای اولین بار حرف از نهضت ملی مسکن به میان آمد، هزینه ساخت هر متر خانه در نهضت ملی مسکن بین چهار تا شش میلیون تومان بود برآورد شده بود. ساخت خانه ۸۰ متری در این حالت حداکثر، ۴۸۰ میلیون تومان تمام خرج برمیداشت.
هزینه ساخت مسکن ملی؛ روایت دومهزینه ساخت مسکن ملی براساس هر مترمربع محاسبه میشود. عدد نهایی را بهعنوان مترومعیار برنامهریزی در نظر میگیرند اما هیولای تورم بدون رحم و مروت برنامهریزیهای مربوط به ساخت و پیشبرد پروژه های مسکونی را به هم میزند.
هزینه ساخت مسکن ملی، شهریور سال قبل به گفته معاون وزیر راهوشهرسازی برای هر مترمربع به ۷.۵ تا هشت میلیون تومان رسید. ناگفته نماند به این رقم باید هزینههای آمادهسازی و محوطهسازی هم اضافه میشود. با اینحال اگر همان رقم هشت میلیون تومان را در نظر بگیریم، ساخت یک خانه ۸۰ متری، شهریور پارسال به طور متوسط ۶۴۰ میلیون تومان آب میخورد.
هزینه ساخت مسکن ملی؛ روایت سومتورم در شروع سال ۱۴۰۳ با سرعت کمتری حرکت میکند. پیشبینیها خوشبینانه حاکی از این است که سرعت تورم در ادامه راه کمتر خواهد شد اما همین الان مقامات دولتی میگویند متوسط هزینه ساخت هر مترمربع مسکن در قالب پروژههای مسکن ملی، تا عدد ۱۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است و بر فرض اگر بخواهیم برنامهریزی تا آخر سال را با همین مقیاس ببنیدیم، ساخت خانه ۸۰ متری با رشد ۲.۵ برابری به نسبت سال ۱۴۰۱ حالا حدود ب۸۰۰ میلیون تومان هزینه خواهد داشت.
نکته امیدوارکننده این است که مسئولان پروژههای مسکن ملی، امیدوار هستند بهخاطر عمدهسازی و حضور تعاونیها، هزینه ساخت هر مترمربع را ۳۰ درصد پایین بیاورند.
متقاضیان بلاتکلیف ماندندهزینه ساخت هرمترمربع مسکن در قالب طرح مسکن ملی ظرف سه سال، ۲.۵ برابر شده است. از حالا به بعد هم هر میزان تعلل در اجرای پروژهها باعث تاثیرگذاری بیشتر تورم میشود و متقاضی ناچار است تاوان بدهد. در حال حاضر تامین آورده بین ۶۵۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان برای متقاضیانی که اکثرا حداقلیبگیر هستند، دشوار است. در عین حال وزارت راه و شهرسازی اعلام کردهاند متقاضیان نهضت ملی مسکن باید هر دو ماه یکبار، ۴۰ میلیون تومان وجه واریز کنند.
متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن، با طرح موضوعاتی از این دست بیشتر از قبل احساس بلاتکلیفی میکیند. قانون میگوید اگر در پرداخت اقساط تعلل کنند، در نهایت متقاضی دیگری جایشان را میگیرد.
نهضت ملی مسکن چیست؟یکی از شعارهای اصلی دولت رئیسی خانهدار کردن اقشار کمدرآمد بود. طرح نهضت ملی مسکن هم برای تحقق همین وعده در دستور کار وزارت راه و شهرسازی قرار گرفت. دولت وعده داد چهار میلیون مسکن طی چهار سال بسازد؛ این یعنی سالی یک میلیون مسکن. اما این طرح با چالشهایی همراه بود؛ از نامعلوم بودن منبع تامینکننده هزینه طرح تا همکاری نکردن بانکها. چالشهایی که زمان تحویل خانه به مردم را با وقفه روبهرو میکرد. در نهایت وزیر جدید حقایق مطرح شده درباره این طرح را پذیرفت و به هنگام قبول مسئولیت اعلام کرد که هزینه ساخت چهار میلیون مسکن دو برابر بودجه ۱۴۰۱ است و بنابراین قرار شد سناریوهای جدیدی در پیش گرفته شود.
اگر هم بخواهیم بدانیم طرح نهضت ملی مسکن چه فرقی با پروژه مسکن مهر دوره ریاست جمهوری احمدینژاد دارد، باید گفت در این طرح زمین ۹۹ ساله باید در اختیار تمام مردم قرار بگیرد اما در مسکن مهر خبری از این تعهد نبود.
ثبتنام در طرح ملی مسکن هم شرایطی دارد که در این نوشتار به شکل کوتاه به آنها اشاره میشود. متقاضی باید متاهل باشد و در صورتی که مجرد است باید یکسری قوانین را رعایت کند. متقاضی نباید از هیچگونه تسهیلات دولتی، امکانات اداری و طرحهای سازمانی جهت خانهدار شدن استفاده کرده باشد. افراد باید، بومی شهر ثبتنامی باشند. هیچ ملک مسکونی از سال ۱۳۸۴ به بعد نباید به نام شخص ثبتنامکننده باشد. فرد باید بتواند اقساط وام مسکن ملی را بپردازد و مبالغ را سر موعد مقرر واریز کند. متقاضی نباید درگیر پرونده مالی مثل چک برگشتی باشد.